چند روز پیش یک مریض مانیک اولین سخنرانیش رو با این بیت حافظ شروع کرد:
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما
این بیت برام خیلی خاطره انگیز هست وقتی دنبال نوشته ای برای کتاب تقدیمی به استاد آناتومی در دوران علوم پایه بودم ، فال حافظ گرفتم شعری آمد که این بیت رو داشت و لذا من انتخابش کردم و نوشتم . تا مدت ها تو فکر بودم بعد از این که کتاب رو کادو کردم چقدر جوهر پخش شده روی صفحه ی اول کتاب
دنیای عجیبی است خیلی عجیب
نمیخوام این درس رو فراموش کنم پس مینویسم . و شروع میکنم . یاد بخش اطفال روتیشن نوزادان که بودیم . همیشه تاکید بر دست نزدن به بچه های نارس تازه متولد شده بود .دوقلوهایی بودند که ۲۷ هفته اورژانسی سزارین شده بودند از مادری جوان .
درباره این سایت